barricade

Bij de barricade houdt een militair uit Helden de wacht. Met een betonschaar knipt hij veiligheidspallen stuk, waardoor de pinnen muurvast komen te zitten. Hij is zich van geen gevaar bewust. Maar een buurtbewoner heeft het wel gezien en waarschuwt hem dat hij als de sodeju moet zorgen dat hij wegkomt van de straat. ‘Er ligt er een in de greppel’, fluistert hij. Hij wijst richting Groenstraat waar boven de bermbegroeiingeen Duitse helm uitsteekt. De laatste Nederlandse wacht op Stalberg maakt zich schielijk uit de voeten. Met de andere militairen trekt hij zich terug in het huisje dat hun tot onderkomen dient. Het wordt nu stil. Onwerkelijk stil. De stilte voor de storm. Iedereen wacht binnen op wat komen gaat.

Hoe ze het nu precies geflikt hebben, zal altijd onduidelijk blijven, maar de barricade die het Duitse leger tegen zou moeten houden, is in een vloek en zucht geruimd. Rond negen uur zwermen Duitse soldaten rond Huize Stalberg. Overal staan militaire motorvoertuigen, maar ook karren met paarden. De Duitsers zijn er zich niet van bewust dat in een van de huisjes Nederlandse militairen zitten. De kans om verkleed als tuinders weg te vluchten, laten ze liggen. Om elf uur komen ze naar buiten om zich over te geven. De Duitsers zijn totaal verbouwereerd.

Terwijl aan de Maas nog hevig wordt gevochten, is voor Stalberg de inval al voorbij. Wat ook spoedig voorbij zal zijn, is oorlog als onschuldig kinderspel.